Sumatraanse Tijger
Tegen de kale wanden van zijn verblijf in de dierentuin zullen de strepen van de Sumatraanse tiger nooit een bruikbare schutkleur zijn. Maar in de dichte oerwouden, het riet en de bamboe van Malakka zorgt de vacht van deze tijger, dat hij bijna onzichtbaar is.
Tijgers treft men alleen in Azie aan. De langharige siberische tijger in het noorden is de grootste. Dan volgen de Indische tijgers. Een volwassen Bengaalse tijger is bijna 3 meter lang, zijn staart van ongeveer 1 meter daarbij gere kend. De tijgers op de eilanden Java en Sumatra zijn iets kleiner.
Tijgers behoren tot de weinige katten, die zwemmen. Ze kunnen niet in bomen klimmen, maar ze kunnen meer dan 4 meter hoog door de lucht springen en komen dan met hun klauwen en nagels op hun prooi terecht.
De Sumatraanse tijger voedt zich met van alles, van tapirs en damherten of wilde beren tot hagedissen, insekten en kikkers. Een hongerige tijger, die op roof uit is, zal zelfs jonge olifanten aanvallen.
Tijgers krijgen twee of vier jongen. Wanneer ze pas geboren zijn, verbergen de ouders de jongen in hoog gras en bosjes. Naderhand nemen de ouders hen mee op de jacht. Jonge tijgers blijven twee jaar bij hun ouders. Ze leren hun nagels scherpen aan boomstronken. Ze leren zwemmen. En ze leren de nacht te vullen met hun angstwekkende geluid, dat de tijger de Maleise naam van << Ah-oo-oom>> gegeven heeft.
De tijger is geen echt nachtdier. Op ieder uur van de dag zwerft hij rond, al heeft hij een voorkeur voor de uren voor en na zonsondergang. De tijger - vooral als hij ouder is - valt ook de mens aan, die hij beschouwt als een gemakkelijke prooi. Zijn slachtoffer neemt hij mee naar een verborgen plaats. Na zijn maaltijd valt hij in slaap en wordt slechts nu en dan wakker om te gaan drinken. Op vele plaatsen is de tijger uitgeroeid. Men schat dat er nog maar enkele honderden exemplaren in het wild voorkomen.
KENMERKEN :
SUMATRAANSE TIJGER : romplengte : 1,45 - 1,70 m ; staartlengte : 80 tot 85 cm ; gewicht : 160 kg .
Tijgers treft men alleen in Azie aan. De langharige siberische tijger in het noorden is de grootste. Dan volgen de Indische tijgers. Een volwassen Bengaalse tijger is bijna 3 meter lang, zijn staart van ongeveer 1 meter daarbij gere kend. De tijgers op de eilanden Java en Sumatra zijn iets kleiner.
Tijgers behoren tot de weinige katten, die zwemmen. Ze kunnen niet in bomen klimmen, maar ze kunnen meer dan 4 meter hoog door de lucht springen en komen dan met hun klauwen en nagels op hun prooi terecht.
De Sumatraanse tijger voedt zich met van alles, van tapirs en damherten of wilde beren tot hagedissen, insekten en kikkers. Een hongerige tijger, die op roof uit is, zal zelfs jonge olifanten aanvallen.
Tijgers krijgen twee of vier jongen. Wanneer ze pas geboren zijn, verbergen de ouders de jongen in hoog gras en bosjes. Naderhand nemen de ouders hen mee op de jacht. Jonge tijgers blijven twee jaar bij hun ouders. Ze leren hun nagels scherpen aan boomstronken. Ze leren zwemmen. En ze leren de nacht te vullen met hun angstwekkende geluid, dat de tijger de Maleise naam van << Ah-oo-oom>> gegeven heeft.
De tijger is geen echt nachtdier. Op ieder uur van de dag zwerft hij rond, al heeft hij een voorkeur voor de uren voor en na zonsondergang. De tijger - vooral als hij ouder is - valt ook de mens aan, die hij beschouwt als een gemakkelijke prooi. Zijn slachtoffer neemt hij mee naar een verborgen plaats. Na zijn maaltijd valt hij in slaap en wordt slechts nu en dan wakker om te gaan drinken. Op vele plaatsen is de tijger uitgeroeid. Men schat dat er nog maar enkele honderden exemplaren in het wild voorkomen.
KENMERKEN :
SUMATRAANSE TIJGER : romplengte : 1,45 - 1,70 m ; staartlengte : 80 tot 85 cm ; gewicht : 160 kg .